โพสฟรี รองรับSeo และ youtube โพสประกาศขายฟรี

ซ่อมบำรุงอาคาร: พัดลมไอเย็นกับแอร์ ต่างกันอย่างไร

 ในปัจจุบัน เครื่องใช้ไฟฟ้าถือว่ามีความจำเป็นอย่างมากของคนในยุคนี้ เพราะเครื่องใช้ไฟฟ้าสามารถอำนวยความสะดวกสบายต่างๆ หลายบ้านมีแอร์ใช้ เพื่อทำให้รู้สีกสบาย ท่ามกลางอากาศที่ร้อนมากในบ้านเรา เชื่อว่า แอร์เป็นสิ่งจำเป็นที่หลายบ้านนิยมใช้กัน แต่ในขณะเดียวกัน ก็มีหลายบ้านที่เลือกใช้งานเครื่องทำความเย็นชนิดอื่นที่คิดว่า

น่าจะมีค่าใช้จ่ายที่น้อยกว่าการติดตั้งเครื่องปรับอากาศ เพราะเครื่องปรับอากาศหรือแอร์ หากติดตั้งแล้วจะต้องบำรุงรักษา และต้องเสียค่าไฟฟ้าเป็นจำนวนมาก ซึ่งเครื่องทำความเย็นที่หลายบ้านก็นิยมใช้กันเช่น พัดลมไอเย็น ก็ถือว่าเป็นเครื่องใช้ไฟฟ้าที่สามารถนำความเย็นมาสู่ร่างกายได้เหมือนกัน

แต่ถ้าหากจะให้เลือกซื้อเลือกใช้ระหว่าง พัดลมไอเย็นและแอร์ ก็ควรจะต้องทราบถึงรายละเอียดของข้อดี ข้อเสียของเครื่องใช้ทั้งสองชนิดนี้เสียก่อน เพื่อที่จะได้ตัดสินใจเลือกใช้ได้อย่างเหมาะสมกับสถานที่ วัตถุประสงค์เพื่อช่วยประหยัดเงินในกระเป๋าอีกด้วย ซึ่งเครื่องทำความเย็นทั้งสองชนิดนี้ก็มีความแตกต่างกัน
ซึ่งการเลือกใช้ก็อยู่ที่ความสะดวกของแต่ละบุคคล โดยวันนี้ทางเราจะมาพูดถึงเครื่องทำความเย็นทั้งสองชนิดนี้ว่า มีความแตกต่างกันอย่างไร ระหว่างพัดลมไอเย็นกับแอร์ ที่เป็นเครื่องใช้ไฟฟ้าที่หลายคนให้ความสนใจ เพื่อที่จะนำมาใช้คลายร้อนในช่วงหน้าร้อน

 ก่อนอื่นเราจะมาพูดถึง พัดลมไอเย็นก่อนว่า มีการทำงานอย่างไร อย่างแรกที่ต้องทำความเข้าใจคือ พัดลมไอเย็นไม่ใช่พัดลมไอน้ำ แต่เป็นพัดลมที่ทำงานด้วยการดึงเอาความร้อนที่อยู่ด้านนอกให้เข้ามา เมื่อผ่านแผ่นทำความเย็นด้านใน ขณะที่น้ำสัมผัสกับแผงรังผึ้ง น้ำบนแผ่นก็จะระเหยออกและกลับเปลี่ยนเป็นไอเย็นออกมา
ซึ่งจะช่วยลดอุณหภูมิในห้องให้เย็นลงได้ โดยไม่ทำให้บริเวณที่ได้รับความเย็นชนิดนี้รู้สึกฉ่ำหรือมีความชื้นในอากาศ ข้อดี ข้อเสียของพัดลมไอเย็น แม้จะช่วยทำให้อากาศเย็นลงได้ แต่ก็จะต้องใช้แรงลมเป่ามาที่ผู้ใช้ และลมที่พัดมาจะไม่มีละอองหรือความชื้นของน้ำ ให้ความรู้สึกเหมือนลมธรรมชาติ แต่จะไม่เย็นฉ่ำเท่าการใช้แอร์
เคลื่อนย้ายง่าย สะดวก เหมาะที่จะใช้กับบริเวณที่โล่ง แต่ก็สามารถใช้กับบริเวณสถานที่ที่ปิดไม่มีจุดเปิดโล่งก็ได้ ถ้าเป็นบริเวณพื้นที่ปิด ไม่โล่งโปร่ง แนะนำว่าไม่ควรใช้ต่อเนื่องแบบยาวนาน เพราะอาจเกิดมีเชื้อราเกิดขึ้นได้ อีกทั้งยังมีเสียงดังอีกด้วย ประหยัดน้ำ เพราะมีน้ำในระบบอยู่แล้ว กินไฟน้อยเท่าพัดลมธรรมดา ช่วยประหยัดค่าไฟได้ การดูแลรักษาทำได้ง่ายกว่าแอร์

ดังนั้น จึงประหยัดค่าบำรุงรักษากว่าแอร์ ในขณะที่การทำงานของแอร์นั้นมีความซับซ้อนมากกว่า โดยทำงานด้วยการใช้คอมเพรสเซอร์ให้ดูดลมร้อนจากภายนอกให้เข้ามา จากนั้นจะใช้น้ำยาแอร์หรือสารทำความเย็นอัด เพื่อทำให้เกิดลมเย็นเข้าที่ตัวแอร์ เมื่อลมเย็นปล่อยออกมาสู่ภายนอก ก็จะทำให้อุณหภูมิภายในบริเวณนั้นลดลงได้เป็นอย่างดี

ข้อดีและข้อเสียคือ แอร์ให้ความเย็นที่จัด เย็นสบายมากกว่าพัดลม แต่ก็เป็นเครื่องใช้ไฟฟ้าที่ต้องใช้พลังงานไฟฟ้าสูง ดังนั้น จึงเปลืองไฟมากกว่าพัดลมไอเย็น เคลื่อนย้ายได้ยากและด้วยการทำงานที่ซับซ้อน จึงทำให้การบำรุงรักษาทำได้ยากกว่า แต่ข้อดีคือมีมีเสียงเบา
เหมาะในการใช้ในสถานที่ที่ปิด และจะต้องดูขนาดหรือกำลังให้พอเหมาะกับขนาดของพื้นที่ที่จะใช้ให้เหมาะสมอีกด้วย เพราะหากแอร์มีขนาดเล็กเกินไปก็จะทำให้ห้องนั้นๆ มีความเย็นไม่ดีเท่าที่ควร ดังนั้น ต้องเลือกอย่างเหมาะสม เพื่อให้ประหยัดค่าใช้จ่ายและทำให้แอร์ทำงานไม่หนัก

 อย่างไรก็ตาม ทางเรามีบริการทำความสะอาด เพื่อรักษาสิ่งแวดล้อมในสถานที่ทำงานให้สะอาด สะดวก และถูกสุขลักษณะ มีบริการทำความสะอาดในเขตควบคุมเชื้อ เพราะการทำความสะอาดทั่วไปนั้น ไม่เพียงพอ

จึงต้องมีการทำความสะอาดแบบควบคุมการติดเชื้อเพื่อสุขอนามัยขั้นสูงที่ได้รับมาตราฐานและสามารถป้องกันการแพร่เชื้อได้ รวมไปถึงการทำความสะอาดห้องต่างๆ เป็นการดูแลสุขภาพและความปลอดภัย ของร่างกายอีกทางหนึ่งด้วย เพราะเราอยากให้ทุกคนได้อาศัยอยู่ในพื้นที่ที่มีความสะอาด มีบรรยากาศที่ดี รวมไปถึงสิ่งแวดล้อมที่สบายตาเพื่อให้ได้มีสุขภาพแข็งแรงและมีความสุข

ประเภทของผ้ากันไฟ ที่ใช้ในโรงงานอุตสาหกรรม

ผ้ากันไฟที่ใช้ในโรงงานอุตสาหกรรมมีหลายประเภท แต่ละประเภทมีคุณสมบัติและความเหมาะสมกับการใช้งานที่แตกต่างกันไป โดยทั่วไปแล้ว ผ้ากันไฟที่นิยมใช้ในโรงงานอุตสาหกรรมมีดังนี้:

1. ผ้าใยแก้ว (Fiberglass Cloth)
เป็นวัสดุที่นิยมใช้กันอย่างแพร่หลาย เนื่องจากมีราคาไม่แพงและทนความร้อนได้ปานกลาง (ประมาณ 550-600 องศาเซลเซียส)
เหมาะสำหรับงานทั่วไป เช่น ป้องกันสะเก็ดไฟจากการเชื่อมโลหะ หรือใช้คลุมอุปกรณ์ไฟฟ้า
ข้อควรระวัง: อาจทำให้เกิดการระคายเคืองผิวหนังและระบบทางเดินหายใจ


2. ผ้าซิลิกา (Silica Cloth)
เป็นวัสดุที่มีความทนทานต่อความร้อนสูง (ประมาณ 900-1200 องศาเซลเซียส) เหมาะสำหรับงานที่ต้องการการป้องกันความร้อนสูง เช่น ใช้คลุมเตาหลอม หรือใช้ในบริเวณที่มีความเสี่ยงต่อการเกิดไฟไหม้สูง
ทนความร้อนได้สูงกว่าผ้าใยแก้ว และมีความทนทานมากกว่า
ราคาแพงกว่าผ้าใยแก้ว


3. ผ้าเคฟลาร์ (Kevlar Cloth)
เป็นวัสดุที่มีความแข็งแรงทนทานสูง และทนต่อการฉีกขาดได้ดี เหมาะสำหรับงานที่ต้องการความทนทานสูง เช่น ใช้ทำชุดป้องกันไฟสำหรับพนักงานที่ทำงานในบริเวณที่มีความเสี่ยงสูง หรือใช้ในอุตสาหกรรมอากาศยาน
มีความแข็งแรงทนทานสูง ทนต่อการฉีกขาด ทนความร้อนได้ดี
ราคาแพง


4. ผ้าโนแม็กซ์ (Nomex Cloth)
เป็นวัสดุที่ทำจากเส้นใยอะรามิด ทนทานต่อความร้อนและเปลวไฟสูง เหมาะสำหรับใช้ทำชุดป้องกันไฟสำหรับนักดับเพลิงและพนักงานในโรงงานอุตสาหกรรมที่มีความเสี่ยงสูง
ทนทานต่อความร้อนและเปลวไฟสูง
ใช้ในชุดป้องกันไฟสำหรับนักดับเพลิงและงานอุตสาหกรรม

ปัจจัยในการเลือกผ้ากันไฟ

ในการเลือกผ้ากันไฟสำหรับโรงงานอุตสาหกรรม ควรพิจารณาปัจจัยต่างๆ ดังนี้:

อุณหภูมิ: เลือกผ้ากันไฟที่ทนทานต่ออุณหภูมิที่เหมาะสมกับการใช้งาน
ความแข็งแรง: เลือกผ้ากันไฟที่มีความแข็งแรงทนทานต่อการฉีกขาดและการเสียดสี
คุณสมบัติเพิ่มเติม: พิจารณาคุณสมบัติเพิ่มเติม เช่น การกันน้ำ การกันสารเคมี หรือการรับรองมาตรฐาน
งบประมาณ: กำหนดงบประมาณในการซื้อผ้ากันไฟ และเลือกผ้ากันไฟที่มีคุณภาพดีในราคาที่เหมาะสม


คำแนะนำเพิ่มเติม
ควรเลือกซื้อผ้ากันไฟจากผู้ผลิตหรือผู้จำหน่ายที่เชื่อถือได้
ควรตรวจสอบฉลากสินค้า เพื่อดูรายละเอียดเกี่ยวกับวัสดุ คุณสมบัติ และมาตรฐานของผ้ากันไฟ
ควรมีการฝึกอบรมพนักงานให้มีความรู้ความเข้าใจในการใช้งานผ้ากันไฟอย่างถูกต้อง

สร้างรายได้ ด้วยข้าวไข่เจียวทรงเครื่องมีคุณค่าทางโภชนาการสูงเหมาะสำหรับทุกเพศทุกวัย อาหารจานเดียวอิ่มอร่อย

เมื่อพูดถึงอาหารไทย อาหารจานง่ายๆ แต่แสนอร่อยมักเป็นที่ชื่นชอบเสมอ หนึ่งในจานที่ได้รับความนิยมคือข้าวไข่เจียวทรงเครื่องซึ่งเป็นไข่เจียวสไตล์ไทยที่กรอบนุ่มฟู เสิร์ฟบนข้าวสวยร้อนๆ อัดแน่นไปด้วยวัตถุดิบรสชาติดี อาหารจานเดียวจานนี้เหมาะสำหรับรับประทานในทุกช่วงเวลาของวัน ทั้งยังให้ความสะดวกสบายและรสชาติแบบไทยแท้

ข้าวไข่เจียวทรงเครื่องเป็นอาหารจานเดียวที่ทำง่าย อร่อยและมีคุณค่าทางโภชนาการสูง เหมาะสำหรับทุกเพศทุกวัย สามารถปรับเปลี่ยนส่วนผสมได้ตามความชอบและความเหมาะสม

ข้าวไข่เจียวไทย คืออะไร?
ข้าวไข่เจียวเป็นอาหารยอดนิยมของไทยที่ขึ้นชื่อในเรื่องความกรอบและเนื้อสัมผัสที่นุ่มฟู ในขณะที่ไข่เจียวแบบพื้นฐานประกอบด้วยไข่ น้ำปลา และน้ำมันเพียงเล็กน้อย ข้าวไก่เจียวทรงเครื่องได้เพิ่มส่วนผสมต่างๆ เช่น เนื้อสับ ผักและสมุนไพรหอม ทำให้เป็นอาหารมื้อที่อิ่มท้องและมีคุณค่าทางโภชนาการมากขึ้น

ส่วนผสมที่สำคัญ
ในการทำข้าวไข่เจียว รสชาติดี คุณจะต้องมี:
ไข่ – ฐานของจาน ตีจนฟู
เนื้อสับ (หมู ไก่ หรือกุ้ง) – เพิ่มโปรตีนและเนื้อสัมผัส
หัวหอมและต้นหอม – เพิ่มกลิ่นหอมและรสชาติ
มะเขือเทศ – ให้มีรสเปรี้ยวเล็กน้อย
พริก (ไม่จำเป็น) – สำหรับผู้ที่ชอบรสเผ็ด
น้ำปลาหรือซีอิ๊วขาว – สิ่งสำคัญสำหรับการปรุงรส
ซอสหอยนางรม – เพิ่มความเข้มข้นให้กับรสชาติ
น้ำมันปรุงอาหาร – สำหรับทอดให้ภายนอกกรอบ
ข้าวหอมมะลินึ่ง – จับคู่กับไข่เจียวได้อย่างลงตัว

วิธีทำข้าวไข่เจียว
เตรียมส่วนผสม – ตีไข่ในชามแล้วผสมเนื้อสับ หัวหอมสับ มะเขือเทศและเครื่องปรุงรส (น้ำปลา ซอสหอยนางรม และพริกไทยขาวเล็กน้อย)
ตั้งน้ำมันให้ร้อน – ใส่น้ำมันลงในกระทะบนไฟปานกลางถึงสูง วิธีนี้จะช่วยให้ไข่เจียวพองตัวและกรอบ
ทอดไข่เจียว – เทส่วนผสมไข่ลงในน้ำมันร้อนแล้วทอดต่อประมาณ 2-3 นาทีจนเป็นสีน้ำตาลทอง พลิกอย่างระมัดระวังแล้วทอดอีกด้าน
เสิร์ฟบนข้าว – วางไข่เจียวกรอบบนข้าวหอมมะลินึ่งร้อนๆ ตกแต่งด้วยสมุนไพรสดและเสิร์ฟพร้อมซอสพริกหรือซอสศรีราชาเพื่อเพิ่มรสชาติ

ทำไมคุณถึงจะรักอาหารจานนี้
รวดเร็วและง่ายดาย – พร้อมภายใน 15 นาที ถือเป็นมื้ออาหารที่สมบูรณ์แบบสำหรับวันยุ่งๆ
อร่อยและหลากหลาย – คุณสามารถปรับแต่งส่วนผสมให้เหมาะกับรสนิยมของคุณได้
ประหยัดงบประมาณ – ใช้ส่วนผสมที่เรียบง่ายและราคาไม่แพง
เหมาะสำหรับมื้ออาหารใดๆ – เพลิดเพลินกับอาหารเช้า อาหารกลางวัน หรืออาหารเย็น

ข้าวไข่เจียวเป็นอาหารชั้นเลิศที่ใครๆ ก็ชื่นชอบ กรอบ นุ่ม และรสชาติเข้มข้น ไม่ว่าคุณจะเป็นมือใหม่ในการทำอาหารไทยหรือเป็นแฟนพันธุ์แท้ของอาหารไทยไก่เจียวทรงเครื่องก็เป็นเมนูที่ต้องลองชิม เพราะจะผสมผสานความเรียบง่ายและความอร่อยไว้ในทุกคำ ลองทำกินเองที่บ้านและสัมผัสรสชาติอาหารไทยในครัวของคุณเอง

โรคความดันโลหิตสูง ภัยเสี่ยงที่ควรเลี่ยงในผู้สูงอายุ

หนึ่งในโรคที่มักพบบ่อยในผู้สูงอายุคงหนีไม่พ้นอย่าง “โรคความดันโลหิตสูง” ที่เป็นภัยเงียบที่มีความน่ากลัวต่อร่างกาย เพราะยิ่งอายุเพิ่มขึ้นก็ยิ่งเสี่ยงความดันโลหิตสูงมากขึ้น โดยความน่ากลัวของโรคนี้คือมักไม่มีอาการแสดง กว่าจะรู้ตัวว่าเป็นโรคความดันโลหิตสูง ตัวโรคก็สร้างความเสียหายต่อหลอดเลือดและหัวใจไปแล้ว

ความดันโลหิต คืออะไร?

ความดันโลหิต เป็นค่าความดันของกระแสเลือดที่เกิดจากกระบวนการสูบฉีดเลือดของหัวใจเพื่อไปเลี้ยงส่วนต่างๆ ของร่างกาย โดยค่าความดันโลหิตสามารถวัดได้ 2 ค่า ได้แก่

    ค่าความดันช่วงบน (Systolic Blood Pressure (SBP)) คือ ค่าความดันโลหิตจากการบีบตัวของหัวใจ
    ค่าความดันช่วงล่าง (Diastolic Blood Pressure (DBP)) คือ ค่าความดันโลหิตจากการคลายตัวของหัวใจ

ซึ่งหากเกิดความผิดปกติของค่าความดันโลหิต เราจะเรียกภาวะนั้นว่า “ความดันโลหิตสูง” หรือ “ความดันโลหิตต่ำ”


ระดับความดันเท่าไหร่ถึงเรียกว่า “ความดันโลหิตสูง”

ความดันโลหิตสามารถวัดค่าได้โดยใช้เครื่องวัดความดัน ซึ่งค่าที่แสดงผลออกมาจะมีหน่วยเป็น (มม./ปรอท) สามารถแบ่งได้ดังนี้

    ค่าความดันช่วงบน น้อยกว่า 120 และค่าความดันช่วงล่าง น้อยกว่า 80 ถือว่าความดันปกติ
    ค่าความดันช่วงบน อยู่ระหว่าง 120 - 139 และค่าความดันช่วงล่าง อยู่ระหว่าง 80 - 89 ถือว่าความดันสูงเล็กน้อย
    ค่าความดันช่วงบน อยู่ระหว่าง 140 - 159 และค่าความดันช่วงล่าง อยู่ระหว่าง 90 - 99 ถือว่ามีภาวะความดันโลหิตสูงระยะที่ 1
    ค่าความดันช่วงบน มากกว่า 160 และค่าความดันช่วงล่าง มากกว่า 100 ถือว่ามีภาวะความดันโลหิตสูงระยะที่ 2 หรือระยะอันตราย

ทั้งนี้ การวัดค่าความดันโลหิตด้วยเครื่องวัดความดันควรวัดซ้ำ 2 - 3 ครั้ง เพื่อเป็นการตรวจเช็คว่าค่าความดันโลหิตไม่ผิดพลาดหรือคลาดเคลื่อน

โรคความดันโลหิตสูง มักไม่มีสัญญาณเตือน!

ผู้ที่มีภาวะความดันโลหิตสูง ส่วนใหญ่มักจะไม่มีอาการแสดง หรือหากมีจะมีเพียงอาการปวดหัว เวียนหัว มึนงง ปวดท้ายทอย หรือเหนื่อยง่ายผิดปกติ ซึ่งหากปล่อยให้มีภาวะความดันโลหิตสูงนานๆ และไม่ทำการรักษา อาจส่งผลให้เกิดภาวะแทรกซ้อนต่ออวัยวะสำคัญต่างๆ ในร่างกายได้


ความดันโลหิตสูง...ปล่อยไว้อันตรายถึงชีวิต

การมีภาวะความดันโลหิตสูงนานๆ จะสามารถก่อให้เกิดภาวะแทรกซ้อนตามมาได้ โดยสามารถแบ่งได้เป็น 2 กรณี คือ

    ภาวะแทรกซ้อนจากความดันโลหิตสูงโดยตรง เช่น หัวใจวาย หรือโรคหลอดเลือดสมอง
    ภาวะแทรกซ้อนจากหลอดเลือดตีบตัน หากเกิดขึ้นที่บริเวณอวัยวะสำคัญของร่างกาย เช่น ไต สมอง หรือหัวใจ อาจทำให้มีอันตรายถึงชีวิตได้ เช่น การเกิดโรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด โรคหลอดเลือดในสมองตีบหรืออุดตัน หรือไตวาย เป็นต้น


ปัจจัยเสี่ยงและต้นเหตุของโรคความดันโลหิตสูง

อายุ : เมื่อร่างกายมีอายุที่มากขึ้น เส้นเลือดในร่างกายจะมีความเสื่อมตามอายุ ดังนั้นยิ่งอายุเพิ่มขึ้นความเสี่ยงในการเป็นโรคความดันโลหิตสูงก็จะสูงมากขึ้นตาม

ประวัติของบุคคลในครอบครัว : หากพบว่ามีบุคคลในครอบครัวมีภาวะความดันโลหิตสูง โอกาสที่โรคความดันโลหิตสูงจะส่งต่อกันรุ่นสู่รุ่นผ่านพันธุกรรมก็มีมากยิ่งขึ้น

พฤติกรรมการใช้ชีวิต : โรคความดันโลหิตสูงมักเกิดจากพฤติกรรมเสี่ยงต่างๆ ที่ทำจนเป็นกิจวัตรประจำวัน เช่น การดื่มแอลกอฮอล์หรือสูบบุหรี่เป็นประจำ การบริโภคอาหารที่มีโซเดียมสูงหรือทานอาหารที่มีโพแทสเซียมไม่เพียงพอ และการไม่เคลื่อนไหวหรือออกกำลังกายน้อย

ผู้ที่มีภาวะอ้วน : ในผู้ที่มีน้ำหนักเกินเกณฑ์ร่างกายจะต้องสูบฉีดเลือดเพื่อนำไปเลี้ยงส่วนต่างๆ ของร่างกายมากขึ้น ทำให้เสี่ยงต่อภาวะความดันโลหิตสูงได้

ความเครียด : เมื่อร่างกายเกิดภาวะเครียดอาจทำให้มีความดันโลหิตสูงเพิ่มขึ้นชั่วขณะได้

โรคเรื้อรังบางชนิด : การเป็นโรคเรื้อรังบางชนิดอาจส่งผลให้มีความดันโลหิตสูงได้ เช่น โรคเบาหวาน โรคไต โรคหัวใจ หรือภาวะหยุดหายใจขณะนอนหลับ

 
ป้องกันความดันโลหิตสูง...แค่เปลี่ยนพฤติกรรม

การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมหรือวิถีการดำเนินชีวิต จะสามารถช่วยป้องกันและฟื้นฟูภาวะความดันโลหิตสูงได้ เพียงแค่เลี่ยงปัจจัยเสี่ยงที่ก่อให้เกิด ดังนี้...

    ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมออย่างน้อยวันละ 30 นาที
    ลดน้ำหนักให้อยู่ในเกณฑ์ที่เหมาะสม
    หลีกเลี่ยงหรือลดอาหารที่มีโซเดียมเยอะ
    งดสูบบุหรี่ และจำกัดปริมาณการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์
    รับประทานอาหารที่มีประโยชน์
    ลดความเครียด ด้วยการหากิจกรรมที่ผ่อนคลายทำ

ทั้งนี้ หากทราบว่าตนเองเสี่ยงที่จะมีภาวะความดันโลหิตสูง ควรที่จะได้รับการตรวจวินิจฉัยอย่างถูกต้อง เพื่อป้องกันการเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิด เพราะภาวะนี้มักไม่มีสัญญาณเตือนล่วงหน้า นอกจากนี้การตรวจสุขภาพประจำปีก็เป็นส่วนช่วยในการป้องกันภาวะความดันโลหิตสูงได้ เนื่องจากเป็นการคัดกรองความผิดปกติ เพื่อให้รู้ความเสื่อมถอยของร่างกาย หากรู้ไวทางเลือกในการป้องกันและการรักษาย่อมมีมากกว่า!

จัดฟันบางนา: การจัดฟันแบบใส ปวดฟันน้อยกว่าการจัดฟันแบบติดแน่น
 
การเข้ารับการจัดฟันแบบใส เป็นการรักษาทางทันตกรรมอย่างหนึ่งที่ได้รับความนิยมมากในปัจจุบัน เนื่องจากการจัดฟันแบบใสเป็นนวัตกรรมที่ใช้เทคโนโลยีเข้ามาช่วยในการรักษาทำให้ผลการรักษามีความแม่นยำมากยิ่งขึ้น ต่างจากการจัดฟันแบบทั่วไปที่ใช้เหล็กจัดฟัน ซึ่งแน่นอนว่าการจัดฟันแบบใสนั้น จะช่วยส่งเสริมในเรื่องของบุคลิกภาพของผู้เข้ารับการจัดฟันได้เป็นอย่างดีและยังช่วยเสริมสร้างในเรื่องของสุขภาพช่องปากและฟันอีกด้วย เพราะเนื่องจากเครื่องมือการจัดฟันที่สามารถถอดเข้าออกได้อย่างง่ายดาย

ทำให้ผู้เข้ารับการจัดฟันสามารถทำความสะอาดช่องปากและฟันได้อย่างมีประสิทธิภาพ ทุกซอกทุกมุม ช่วยลดการเกิดฟันผุและปัญหาฟันอื่นๆที่มาจากการแปรงฟันไม่สะอาด นอกจากนี้ การจัดฟันแบบใสจะไม่ทำให้รู้สึกเจ็บปวดทำให้มีอาการปวดฟันน้อยกว่าการจัดฟันแบบติดแน่น ซึ่งใครที่เคยผ่านการจัดฟันแบบสวมใส่เครื่องมือการจัดฟันแบบติดแน่นมาแล้ว ก็จะทราบกันดีว่าช่วงเวลาที่จะต้องเข้าพบทันตแพทย์และทำการปรับเครื่องมือต่างๆ

จะทำให้รู้สึกปวดฟันในช่วง1-2วันแรก หรือบางกรณีอาจทำให้เกิดอาการปวดฟันหลังจากการปรับเครื่องมือเป็นเวลานานเลยทีเดียว ซึ่งวันนี้ทางคลินิกของเราจะมาพูดถึงการจัดฟันแบบใสที่ทำให้รู้สึกปวดฟันน้อยกว่าครึ่งมือแบบติดแน่น ซึ่งการจัดฟันสองรูปแบบนี้ก็มีความแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดเลยทีเดียว
 
หากใครที่เคยผ่านการเข้ารับการจัดฟันแบบทั่วไป จะทราบกันดีว่าเมื่อเข้ารับการติดตั้งเครื่องมือภายในช่องปากในช่วงแรก ผู้เข้ารับการจัดฟันอาจจะยังไม่คุ้นชินหรือยังมีอาการปวดฟันซึ่งจะทำให้รู้สึกตึงๆอยู่ในช่วง 1-2 สัปดาห์แรก เนื่องจากร่างกายและช่องปากยังปรับตัวไม่ได้กับเครื่องมือการจัดฟันก็อาจจะทำให้เกิดบาดแผลภายในช่องปากหรืออาการปวดฟันได้

ซึ่งนี่ถือว่าเป็นอาการที่ทำให้หลายคนรู้สึกรำคาญใจ เพราะแน่นอนว่า ทุกคนคงไม่อยากมีอาการปวดฟัน เพราะพอเรารู้สึกปวดฟันขึ้นมาแล้วจะทำให้รู้สึกว่าใช้ชีวิตได้ลำบากมากยิ่งขึ้น ถือว่าเป็นปัญหาใหญ่ สำหรับผู้เข้ารับการจัดฟันเลยทีเดียว เพราะอาการปวดฟัน ยังส่งผลต่อการรับประทานอาหารโดยตรง ทำให้รู้สึกไม่อยากรับประทานอาหาร เพราะเนื่องจากอาการเจ็บปวดภายในช่องปากและหลังจากการที่เข้ารับการปรับเครื่องมือกับทันตแพทย์ ก็จะทำให้รู้สึกปวดฟัน

เนื่องจากเครื่องมือการจัดฟันที่ดึงฟันและเครื่องมือที่ทำหน้าที่เคลื่อนตัวฟันไปใน ตำแหน่งที่ทันตแพทย์วางไว้ก็จะทำให้รู้สึกปวด แต่ในการเข้ารับการจัดฟันแบบใสนั้น อาการเจ็บปวดจะมีในช่วง 1-2 วันแรก หลังจากสวมใส่เครื่องมือการจัดฟัน เพราะเนื่องจากช่องปากของเรากำลังปรับตัวให้เข้ากับเครื่องมือจึงทำให้รู้สึกมีอาการเจ็บปวดภายในช่องปาก แต่การจัดฟันแบบใสนั้น จะต่างจากการจัดฟันแบบทั่วไป

จากไม่ต้องติดตั้งเครื่องมือภายในช่องปากและเครื่องมือการจัดฟัน สามารถถอดออกได้ ซึ่งจะทำให้ลดอาการเจ็บปวดจนแทบจะไม่รู้สึกเลยทีเดียว นอกจากนี้ การทำงานของเครื่องมือการจัดฟันแบบใส ยังไม่ทำให้รู้สึกเจ็บปวดอีกด้วย เพราะเครื่องมือการจัดฟันแบบใสจะทำหน้าที่เคลื่อนตัวฟัน โดยใช้แรงที่เบามากจนแทบไม่รู้สึก จึงช่วยลดอาการเจ็บปวดได้

ดังนั้น จึงสรุปได้ว่าการจัดฟันแบบใสจะทำให้ผู้เข้ารับการจัดฟันปวดฟันน้อยกว่าการจัดฟันแบบเครื่องมือแบบติดแน่น นอกจากนี้ ยังสามารถใช้ชีวิตประจำวันได้อย่างเต็มที่ โดยไม่ต้องกังวลในเรื่องของเครื่องมือภายในช่องปาก รับประทานอาหารได้อย่างหลากหลายและช่วยส่งเสริมในเรื่องของสุขภาพช่องปากและฟันได้เป็นอย่างดี ช่วยลดการเกิดปัญหาฟันและปัญหากลิ่นปากด้วย


หากใครสนใจเข้ารับการจัดฟันแบบใส สามารถติดต่อขอรับคำแนะนำได้ที่คลินิกเพราะทางเรามีทันตแพทย์ที่มีความเชี่ยวชาญและมีประสบการณ์อย่างยาวนาน จึงสามารถให้คำปรึกษาได้อย่างถูกต้อง ทั้งนี้คลินิกของเรา ยังได้รับการรับรองจากทาง Invisalign ให้สามารถให้บริการจัดฟันแบบใสได้อย่างปลอดภัย มาตรฐานสากล จึงทำให้คุณมั่นใจได้เลยว่า คุณจะมีสุขภาพช่องปากและฟันที่ดี พร้อมกับมีฟันที่สวยงาม มีรอยยิ้มที่สดใสมั่นใจได้อย่างแน่นอน

mobile expo 2025: เลือกซื้อรุ่นไหนดี? Redmi Pad VS realme Pad สองแท็บเล็ตราคาหลักพันกับโจทย์ใช้เรียน ทำงาน และขายของออนไลน์

หลังจากเคยแนะนำแท็บเล็ตฝั่ง iOS อย่าง iPad ไปแล้ว (อ่านบทความย้อนหลัง) รอบนี้ขอมาที่ฝั่งของแท็บเล็ต Android OS กันบ้างครับ หลังจากที่เงียบเหงามานานล่าสุดตลาดแท็บเล็ต Android ปีนี้ก็กลับมาครึกครื้นอีกรอบ โดยเฉพาะในกลุ่มแท็บเล็ตราคาหลักพันบาท ที่มีตัวเลือกในตลาดให้เลือกซื้อกันหลายรุ่น

ซึ่งรอบนี้ผมขอหยิบสองรุ่นเด่น ที่มีสเปกตัวเครื่อง ดีไซน์ ประสิทธิภาพ รวมถึงราคาวางจำหน่ายที่ใกล้เคียงกันมากอย่าง Redmi Pad และ realme Pad มาแนะนำพร้อมเปรียบเทียบข้อมูลให้ทุกคนได้พิจารณาไปพร้อมกันครับ โดยเฉพาะใครที่กำลังมองหาแท็บเล็ตเครื่องใหม่ สำหรับใช้เรียนออนไลน์ ทำงานทั่วไป หรือขายของออนไลน์ห้ามพลาดเลย!!

 ♦ KEY MESSAGE | จุดเด่นที่สำคัญ ชวนให้เลือก     

                            | จอแสดงผล
หน้าจอแสดงผลของทั้งสองรุ่น ถึงแม้จะเป็นจอชนิดเดียวกัน ความละเอียดเท่ากัน และรองรับการแสดงผลใกล้เคียงกัน แต่ขนาดหน้าจอของทั้งสองรุ่นมีความแตกต่างกัน รวมถึงค่า Refresh rate ด้วย

หน้าจอแสดงผล Redmi Pad
โดย Redmi Pad จะมีขนาดหน้าจอแสดงผลอยู่ที่ 10.61 นิ้ว ความละเอียดระดับ 2K และมีค่า Refresh rate 90Hz ในขณะที่ realme Pad จะมีหน้าจอแสดงผลขนาด 10.4 นิ้ว ความละเอียด 2K และมีค่า Refresh rate 60Hz เท่านั้น

ชิปประมวลผล | ROM Type
ด้านการประมวลผล ทั้งสองแบรนด์เลือกใช้ชิปประมวลผลจาก MediaTek G Series ด้วยกันทั้งคู่ และมีรุ่นของขนาดความจุ RAM กับ ROM ที่คล้ายกัน เพียงแต่ของ Redmi Pad จะใช้เป็น MediaTek Helio G99 และใช้ ROM แบบ UFS 2.2 ทุกรุ่นย่อย ในขณะที่ realme Pad จะใช้ชิปประมวลผลเป็น MediaTek Helio G80 และมี ROM แบบ eMMC 5.1

ดังนั้นในด้านการเขียนอ่านข้อมูลจะมีความแตกต่างเกิดขึ้นแน่นอน และก็จะส่งผลต่อการประมวลผลในภาพรวมของตัวเครื่องเมื่อเราต้องใช้งานในระดับที่สูงขึ้น แต่ถ้าหากใช้งานทั่วไปแทบจะไม่มีความแตกต่างเลยล่ะครับ

แบตเตอรี่
ด้านพลังงานก็เป็นอีกจุดที่มีความแตกต่างกันแบบมีนัยสำคัญระหว่างแบตเตอรี่ขนาดความจุ 7100 mAh บน realme Pad และแบตเตอรี่ขนาดความจุ 8000 mAh บน Redmi Pad

ดังนั้นใครที่ต้องใช้งานห่างจากแหล่งชาร์จไฟเป็นระยะเวลานาน แนะนำว่าทาง Redmi Pad น่าจะตอบโจทย์มากกว่า ถึงแม้ขนาดความจุจะต่างกันไม่มากแต่ก็มีผลต่อชั่วโมงการใช้งานครับ

♦ สรุป | Conclusion                                                                               
บทสรุปของแท็บเล็ตแอนดรอยด์ทั้งสองรุ่นนี้ ถ้ามองกันตามข้อมูลสเปกตัวเครื่องทาง Redmi Pad จะได้เปรียบจากการที่เปิดตัวตามมาในภายหลัง ดังนั้นความสดใหม่ของฮาร์ดแวร์และซอฟต์แวร์ยังไง Redmi Pad ก็เด่นกว่าค่อนข้างชัดเลย
แต่ถ้าหากเรามองเป็นภาพรวมในด้านการใช้งาน และผลลัพธ์ที่คาดหวังให้เป็นแท็บเล็ตที่มีความอเนกประสงค์ สามารถตอบรับทุกการใช้งานในไลฟ์สไตล์ได้ ขอไม่ต้องสุด แต่ก็ไม่ได้แย่เกินไป แท็บเล็ตทั้งสองรุ่นนี้เป็นคำตอบให้ได้
เพราะมีความแตกต่างกันน้อยมากครับ สามารถใช้งานในด้านของการนำไปเรียนออนไลน์ ใช้อ่านไฟล์เอกสาร ไฟล์ e-Book รวมถึงใช้อ่านคอมเม้นต์ตอนไลฟ์ขายของก็ได้ดีทั้งคู่เลย แต่ถ้าหากใครที่ต้องการความสดใหม่โดยเฉพาะด้านฮาร์ดแวร์อย่าง เช่น ROM Type, CPU หรือ Bluetooth 5.3 เป็นต้น ทาง Redmi Pad จะเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดของการเปรียบเทียบครั้งนี้ครับ

หมอออนไลน์: หลอดเลือดแดงหลักของจอตาอุดตัน

หลอดเลือดแดงหลักของจอตาอุดตัน เป็นสาเหตุสำคัญหนึ่งที่ทำให้สายตาพิการที่เกิดขึ้นฉับพลันทันที โรคนี้พบได้ค่อนข้างน้อย (พบได้ประมาณ 1 รายต่อประชากร 100,000 คนต่อปี) มักพบในผู้ที่มีอายุมากกว่า 40 ปีขึ้นไป ซึ่งส่วนใหญ่มีปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดโรคหัวใจและหลอดเลือด โดยผู้ป่วยมีอายุเฉลี่ยอยู่ในช่วง 60 ปี พบในผู้ชายมากกว่าผู้หญิง ส่วนมากมักเกิดข้างเดียว มีเพียงราวร้อยละ 1-2 ที่พบว่าเกิดทั้ง 2 ข้าง

โรคนี้ถือว่าเป็นภาวะฉุกเฉิน ที่จำเป็นต้องได้รับการรักษาอย่างเร่งด่วน เพื่อป้องกันไม่ให้ตาบอด และภาวะแทรกซ้อนอื่น ๆ

สาเหตุ

ส่วนใหญ่เกิดจากการที่มีสิ่งหลุดอุดหลอดเลือด (embolus) ได้แก่ คราบไขมัน (cholesterol embolus) ซึ่งเกิดขึ้นที่หลอดเลือดแดงใหญ่ที่คอ (carotid artery) และคราบหินปูน (calcified embolus) หรือลิ่มเลือด (thrombus) ซึ่งเกิดขึ้นที่หัวใจ หลุดลอยเข้าไปอุดตันในหลอดเลือดแดงหลักของจอตา ทำให้เซลล์ประสาทของจอตาขาดเลือดไปเลี้ยง เกิดอาการตามืดบอดอย่างฉับพลัน

บางรายอาจเกิดจากภาวะหลอดเลือดแดงใหญ่ที่คอตีบ (carotid stenosis) เลือดไหลเข้าไปในหลอดเลือดแดงหลักของจอตาได้น้อย จอตาจึงขาดเลือดไปเลี้ยง

ผู้ป่วยที่เกิดจากสิ่งหลุดอุดหลอดเลือดจากคราบไขมันที่หลุดลอยมาจากหลอดเลือดแดงใหญ่ที่คอ หรือภาวะหลอดเลือดแดงใหญ่ที่คอตีบ มักมีอายุมากกว่า 40-50 ปีขึ้นไป และมักมีปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดภาวะหลอดเลือดแดงแข็ง (atherosclerosis) ซึ่งเป็นสาเหตุของโรคหัวใจและหลอดเลือด (เช่น ความดันโลหิตสูง เบาหวาน ไขมันในเลือดสูง โรคอ้วน การสูบบุหรี่ เป็นต้น) หรือมีประวัติเป็นโรคหัวใจและหลอดเลือด (เช่น โรคหลอดเลือดหัวใจตีบ โรคหลอดเลือดสมอง) อยู่เดิม

ส่วนผู้ป่วยที่มีสาเหตุเกี่ยวกับความผิดปกติอื่น ๆ ของหัวใจ มักมีอายุน้อยกว่า 40 ปี และมักเกิดจากสิ่งหลุดอุดหลอดเลือดจากคราบหินปูนซึ่งเกิดที่ลิ้นหัวใจที่ผิดปกติ นอกจากนี้ ยังอาจมีสาเหตุจากโรคหัวใจอื่น ๆ เช่น ภาวะหัวใจห้องบนเต้นแผ่วระรัว (atrial fibrillation ซึ่งก่อให้เกิดลิ่มเลือดหลุดลอยไปอุดตันในหลอดเลือดแดงหลักของจอตา) เยื่อบุหัวใจอักเสบ (endocarditis ซึ่งก่อให้เกิดสิ่งหลุดอุดหลอดเลือดจากคราบเนื้อเยื่อที่ติดเชื้อ หรือ septic embolus)

ผู้ป่วยส่วนน้อยอาจเกิดจากสาเหตุอื่น เช่น โรคเลือดข้นหรือภาวะเม็ดเลือดแดงมาก (polycythemia) ภาวะเลือดแข็งตัวเร็ว (จากการกินยาคุมกำเนิด ความผิดปกติของการแข็งตัวของเลือด หรือจากสาเหตุอื่น ๆ) หลอดเลือดแดงขมับอักเสบ (temporal arteritis หรือ giant cell arteritis) ต้อหิน การฉีดสารเสพติด (ทำให้เกิดสิ่งหลุดอุดหลอดเลือดจากสิ่งแปลกปลอม หรือ foreign body embolus)


อาการ

มีอาการตามืดมัวข้างเดียวอย่างฉับพลันทันที ภายในเวลาไม่กี่วินาที โดยที่ไม่มีอาการปวดตาร่วมด้วย ส่วนใหญ่จะมีสายตามืดมัวรุนแรง จนอาจเหลือเพียงแค่นับนิ้ว (counting finger) ของผู้ตรวจ หรือเพียงบอกทิศทางที่มาของแสง (light perception) ซึ่งมักจะเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องและถาวร

บางรายอาจมีอาการตามืดบอดชั่วคราวนำมาก่อน นานแค่นับเป็นวินาทีหรือเป็นนาที (นานสุดไม่เกิน 2 ชั่วโมง) แล้วทุเลาเป็นปกติไปได้เอง เรียกว่า อาการตามืดบอดชั่วขณะ (amaurosis fugax) ซึ่งเกิดจากหลอดเลือดแดงหลักของจอตาอุดตันเพียงชั่วคราว (transient CRAO)

ในรายที่เกิดหลอดเลือดแดงหลักของจอตาอุดตัน 2 ข้าง จะมีอาการมืดมัวพร้อมกันทั้ง  2 ข้าง

ภาวะแทรกซ้อน

ที่พบบ่อยคือ สายตามืดบอดถาวร เนื่องจากเซลล์ประสาทที่จอตาตายหรือเสื่อมสภาพอย่างถาวรหลังจากขาดเลือดนานเกิน 4 ชั่วโมง ซึ่งมีผู้ป่วยน้อยรายที่จะไปรับการรักษาจากแพทย์ได้ภายใน 4 ชั่วโมง

ผู้ที่ป่วยด้วยโรคนี้ มีโอกาสเสี่ยงสูงต่อการเกิดโรคหลอดเลือดสมองมีลิ่มเลือดอุดตัน (อัมพาตครึ่งซีก) และโรคกล้ามเนื้อหัวใจตาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงหนึ่งสัปดาห์หลังเป็นหลอดเลือดแดงหลักของจอตาอุดตัน

ผู้ป่วยมีความเสี่ยงต่อการเป็นโรคหลอดเลือดสมองมีลิ่มเลือดอุดตัน (อัมพาตครึ่งซีก) สูงเป็น 10 เท่าของคนทั่วไปในระยะ 3.5 ปีหลังเป็นหลอดเลือดแดงหลักของจอตาอุดตัน และยังคงมีความเสี่ยงต่อไปนานนับ 10 ปี

นอกจากนี้ อาจเกิดโรคต้อหินแทรกซ้อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้ที่เป็นเบาหวานชนิดที่ 2


การวินิจฉัย

แพทย์จะวินิจฉัยเบื้องต้นจากการซักถามอาการ ประวัติการเจ็บป่วย และตรวจพบว่าสายตามืดมัวรุนแรง (นับนิ้วได้ หรือเห็นแค่แสง)

แพทย์จะวินิจฉัยให้แน่ชัด ด้วยการใช้กล้องส่องตรวจในลูกตา (fundoscopy) และการใช้เครื่องมือพิเศษตรวจความผิดปกติของจอตาและหลอดเลือดจอตา เช่น fluorescein angiogram, optical coherent tomography (OCT), optical coherence tomography angiography (OCT-A) เป็นต้น

นอกจากนี้ จะทำการตรวจหาสาเหตุที่เกี่ยวข้อง เช่น ตรวจเลือด (ดูภาวะเม็ดเลือดแดงมาก ภาวะเลือดแข็งตัวเร็ว ระดับน้ำตาลและไขมันในเลือด ภาวะการอักเสบในร่างกายจากโรคหลอดเลือดแดงขมับอักเสบ เป็นต้น) ตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจ อัลตราซาวนด์หลอดเลือดแดงใหญ่ที่คอ ถ่ายภาพสมองด้วยคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า หรือเอกซเรย์คอมพิวเตอร์ เป็นต้น


การรักษาโดยแพทย์

ในปัจจุบันยังไม่มีวิธีการรักษาที่ได้ผล เนื่องจากโรคนี้มีโอกาสสูงที่จะเกิดอาการตามืดบอดอย่างถาวร โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อปล่อยให้มีอาการนานเกิน 4 ชั่วโมง

การรักษาจะได้ผลดีที่สุด คือ ต้องได้รับการรักษาจากจักษุแพทย์ภายใน 4 ชั่วโมงหลังมีอาการ

อย่างไรก็ตาม ในรายที่มาพบแพทย์ภายใน 24 ชั่วโมง แพทย์จะรับผู้ป่วยไว้ในโรงพยาบาล และอาจทดลองรักษาด้วยวิธีต่าง ๆ ดังนี้

    การนวดตา (ocular massage) เชื่อว่าจะทำให้มีการขยายตัวของหลอดเลือดแดงและเพิ่มเลือดไปเลี้ยงที่จอตา
    การเจาะระบายน้ำในช่องลูกตาหน้า (anterior chamber paracentesis)
    การให้ยาเพื่อลดความดันลูกตา เช่น การให้ยา acetazolamide หรือ mannitol ฉีดเข้าทางหลอดเลือดดำ หรือให้กินยา glyceral 
    การอมยาใต้ลิ้นเพื่อขยายหลอดเลือด (sublingual isosorbide dinitrate)
    การบำบัดด้วยออกซิเจนความดันบรรยากาศสูง (hyperbaric oxygen therapy) โดยให้ผู้ป่วยหายใจด้วยออกซิเจนบริสุทธิ์ 100% ขณะอยู่ใน "ห้องปรับความดันบรรยากาศสูง (hyperbaric chamber)" ทำให้เกิดการขยายตัวของหลอดเลือด
    การยิงแสงเลเซอร์ ทำให้สิ่งหลุดอุดหลอดเลือด (embolus) แตกตัว หลุดออกมาอยู่ในน้ำวุ้นลูกตา
    การให้ยาละลายลิ่มเลือด (thrombolytic agent) ได้แก่ tissue plasminogen activator (tPA) ฉีดเข้าทางหลอดเลือดดำ โดยจะให้ภายใน 4 ชั่วโมงครึ่งหลังมีอาการ (สำหรับผู้ป่วยที่มาพบแพทย์ได้ทัน)
    การให้ยาสเตียรอยด์ในผู้ป่วยที่เป็นโรคหลอดเลือดแดงขมับอักเสบ

นอกจากนี้ หากตรวจพบโรคที่เป็นสาเหตุ เช่น เบาหวาน ความดันโลหิตสูง ไขมันในเลือดสูง โรคหลอดเลือดหัวใจหรือสมอง ภาวะหัวใจห้องบนเต้นแผ่วระรัว ต้อหิน เป็นต้น แพทย์ก็จะให้ยารักษาโรคเหล่านี้ร่วมด้วย

ผลการรักษา ส่วนใหญ่ไม่ได้ผลเท่าที่ควร โดยเฉพาะอย่างยิ่งในรายที่มีการอุดตันของหลอดเลือดแดงหลักของจอตารุนแรงหรือมีการอุดตันอย่างสมบูรณ์ หรือมาพบแพทย์ช้า (ปล่อยให้มีอาการนานกว่า 4 ชั่วโมง) มักจะเกิดอาการตามืดบอดถาวร

สำหรับผู้ป่วยที่มีการอุดตันของหลอดเลือดแดงหลักของจอตาไม่รุนแรง หรือมีการอุดตันเพียงบางส่วน หรือมีหลอดเลือดแดงแขนง (cilioretinal artery) มาเลี้ยงจอตา อาจมีอาการทุเลาได้หลังมีอาการนาน 2 สัปดาห์ไปแล้ว


การดูแลตนเอง

หากสงสัย เช่น มีอาการตามืดมัวเกิดขึ้นฉับพลันทันที โดยไม่มีอาการปวดตา ควรไปปรึกษาแพทย์ทันที

เมื่อตรวจพบว่าเป็นโรคหลอดเลือดแดงหลักของจอตาอุดตัน ควรดูแลตนเอง ดังนี้

    ดูแลรักษา ใช้ยา และปฏิบัติตามคำแนะนำของแพทย์ 
    ติดตามรักษากับแพทย์ตามนัด
    ดูแลรักษาโรคที่เป็นปัจจัยของโรคนี้ (เช่น เบาหวาน ความดันโลหิตสูง ไขมันในเลือดสูง เป็นต้น) ให้ได้ผล
    เลิกบุหรี่ (ถ้าสูบบุหรี่)

ควรกลับไปพบแพทย์ก่อนนัด ถ้ามีลักษณะข้อใดข้อหนึ่ง ดังต่อไปนี้

    มีอาการเจ็บหน้าอก หรือแขนขาชาหรืออ่อนแรง
    มีอาการปวดศีรษะรุนแรง ปวดตารุนแรง คลื่นไส้ อาเจียน ตาแดงหรือตามัวมากขึ้น
    มีสายตา (การมองเห็น) เลวลง หรือมีความวิตกกังวล
    ขาดยา ยาหาย หรือกินยาไม่ได้
    ในรายที่แพทย์ให้ยากลับไปกินต่อที่บ้าน ใช้ยาแล้วสงสัยเกิดผลข้างเคียงจากยา เช่น มีลมพิษ ผื่นคัน ตุ่มพุพอง คันตา ตาบวม ตาแดง ปากบวม ปวดท้อง ท้องเดิน คลื่นไส้ อาเจียน จุดแดงจ้ำเขียว หรือมีอาการผิดปกติอื่น ๆ


การป้องกัน

อาจป้องกันด้วยการลดการเกิดภาวะหลอดเลือดแดงแข็ง (atherosclerosis) และควบคุมโรคหรือภาวะที่เป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดโรคนี้  ดังนี้

1. บริโภคอาหารสุขภาพ โดยลดอาหารมัน หวาน เค็ม และบริโภคปลา ผัก ผลไม้ ธัญพืชให้มาก ๆ

2. ควบคุมน้ำหนักให้อยู่ในเกณฑ์ปกติ

3. หมั่นออกกำลังกายเป็นประจำ

4. ไม่สูบบุหรี่

5. หมั่นตรวจสุขภาพเป็นระยะ หากพบว่าเป็นโรคที่เป็นปัจจัยของโรคนี้ เช่น เบาหวาน ความดันโลหิตสูง ไขมันในเลือดสูง โรคหัวใจและหลอดเลือด ภาวะหัวใจห้องบนเต้นแผ่วระรัว หลอดเลือดแดงขมับอักเสบ ภาวะเม็ดเลือดแดงมาก ภาวะเลือดแข็งตัวเร็ว ต้อหิน เป็นต้น ควรรักษากับแพทย์อย่างจริงจัง


ข้อแนะนำ

1. โรคนี้แม้ว่าจะพบได้น้อย แต่มีความรุนแรงถึงทำให้ตาบอดถาวรได้ ซึ่งมักเกิดเพียงตาข้างเดียว ตาอีกข้างเป็นปกติ บางรายอาจเกิดทั้ง 2 ข้าง ทำให้มองไม่เห็น กระทบต่อคุณภาพชีวิตได้

ดังนั้น เมื่อสังเกตพบว่ามีอาการตามืดมัวเกิดขึ้นฉับพลันทันที ควรรีบไปพบแพทย์ทันที อย่าปล่อยให้มีอาการนานเกิน 4 ชั่วโมง หากมาพบแพทย์ช้าเกินไป การรักษาจะได้ผลน้อย

2. ภาวะหลอดเลือดจอตาอุดตัน (retinal vascular occlusion) อาจเกิดที่หลอดเลือดแดงหรือดำ ที่เป็นหลอดเลือดหลัก (central retinal artery/central retinal vein) หรือหลอดเลือดแขนงย่อย (branch retinal artery/branch retinal vein) ก็ได้ มักมีปัจจัยเสี่ยงและการป้องกันคล้ายกับโรคหลอดเลือดแดงหลักของจอตาอุดตัน และมีอาการคล้ายกัน คือ อาการตามืดมัวทันที โดยไม่มีอาการปวดตา (ถ้ามีอาการปวดตาร่วมด้วย มักเกิดจากสาเหตุร้ายแรงอื่น เช่น ต้อหินชนิดเฉียบพลัน)

ภาวะหลอดเลือดจอตาอุดตัน จะมีอาการรุนแรงมากน้อยขึ้นกับตำแหน่งและขนาดของการอุดตัน ถ้าเกิดการอุดตันของหลอดเลือดแดงหรือดำหลัก มักมีอาการมืดมัวทั้งตาอย่างรุนแรงและถาวร ถ้าเกิดที่หลอดเลือดแขนงย่อย มักมีอาการมืดมัวเพียงบางส่วน รุนแรงไม่มากและมักจะทุเลาได้เอง อย่างไรก็ตาม หากมีอาการตามืดมัวฉับพลันทันที ควรไปพบแพทย์ทันที เพื่อการวินิจฉัยและการรักษาที่เหมาะสมตามสาเหตุที่พบ

3. ผู้ที่เป็นโรคหลอดเลือดแดงหลักของจอตาอุดตัน มักพบว่ามีโรคอื่น ๆ และปัจจัยเสี่ยงต่อภาวะหลอดเลือดแดงแข็ง (atherosclerosis) ร่วมด้วย และอาจทำให้เกิดโรคหลอดเลือดและหัวใจตามมา จึงควรทำการรักษาโรคและควบคุมปัจจัยเสี่ยงที่พบควบคู่กันไป เพื่อป้องกันไม่ให้โรคนี้กำเริบซ้ำ และป้องกันการเกิดโรคหัวใจและหลอดเลือด